De Slufter
Op Texel, tussen de Muy en de Eierlandse Duinen ligt de Slufter, het bekendste natuurgebied van het eiland.
Het is een grote kweldervlakte tussen twee zanddijken in.
Het bijzondere is dat deze kwelder aan de Noordzeekust ligt.
Kreken met zout water stromen dwars door het gebied. Als het stormt uit het noordwesten loopt het gebied onder water. Er groeien alleen planten die zout water kunnen verdragen.
Er is een gat in de duinenrij. Daar zijn het strand en de Noordzee.
Bij storm kan de hele vallei onder water lopen.
De geul blijft op diepte door het terug naar zee stromende water.
Waar het water in de geulen zachtjes stroomt, sedimenteert/ bezinkt het slib/ klei ofwel bij lagere stroomsnelheid sedimenteert het fijne materiaal.
Op die manier ontstaat er een wadbodem. Dat gebeurt vooral in het noordelijke deel.
Rond de hoofdgeul stroomt het water sneller en is het, omdat bij hogere stroomsnelheid grover materiaal als zand kan worden afgezet.
Het bijzondere is dat deze kwelder aan de Noordzeekust ligt.
Kreken met zout water stromen dwars door het gebied. Als het stormt uit het noordwesten loopt het gebied onder water. Er groeien alleen planten die zout water kunnen verdragen.
Er is een gat in de duinenrij. Daar zijn het strand en de Noordzee.
Bij storm kan de hele vallei onder water lopen.
De geul blijft op diepte door het terug naar zee stromende water.
Waar het water in de geulen zachtjes stroomt, sedimenteert/ bezinkt het slib/ klei ofwel bij lagere stroomsnelheid sedimenteert het fijne materiaal.
Op die manier ontstaat er een wadbodem. Dat gebeurt vooral in het noordelijke deel.
Rond de hoofdgeul stroomt het water sneller en is het, omdat bij hogere stroomsnelheid grover materiaal als zand kan worden afgezet.
